Quarantaine 2 en eerste werkdag

Inmiddels hebben we een behoorlijk probleem met covidbesmettingen aan boord, ondanks alle maatregelen die in rap tempo werden genomen. Sinds zaterdag zit ik weer in quarantaine, vanmorgen net getest en hopelijk vanmiddag een negatieve uitslag.. Voordat ik weer werd opgesloten, heb ik nog wel even gesport op de kade ;) 
We hopen en bidden dat de zorg voor de patiënten niet in gevaar komt. Inmiddels zijn operaties tot donderdag uitgesteld om te voorkomen dat de patiënten een covidbesmetting oplopen. 

Ik heb 1 dag gewerkt inmiddels, dus hieronder het verhaal van mijn eerste werkdag!

Op de afdeling zijn nu tijdelijk minder bedden dan voorgaande jaren maar alsnog is het druk en vol. Afgelopen donderdag had ik 3 patiënten in mijn oriëntatie dagdienst. Een van de patiënten werd geopereerd aan een gespleten gehemelte, er bleef een op de afdeling en de ander werd in de loop van de middag ontslagen. Dit was een kind dat door zijn aandoening ondervoed is en nu in het voedingsprogramma zit om aan te sterken en meer gewicht te krijgen waarna hij hopelijk geopereerd kan worden.
Er is veel vrijheid tijdens de dienst om wat met de patiënten te doen. De lokale bevolking (day crew) helpt ons met vertalen maar geeft ook uitleg aan de patiënten of doet spellen met hen. Toen het jongetje met ontslag ging, werd uitleg gegeven over de vitamines en mineralen die hij moest slikken aan zijn moeder. Iemand van de day crew kwam erbij om het allemaal uit te leggen en vervolgens moest de moeder het weer aan ons vertellen zodat we zeker weten dat ze het goed heeft onthouden. 

Het papieren dossier bijhouden is wel even wat anders dan ik gewend ben. Thuis krijg ik in de computer in het patiëntendossier een takenlijst met alle activiteiten voor de dag. Hier moet je dat zelf even maken aan de hand van de map van de patiënt. Het is allemaal erg gestructureerd dus dat scheelt. Op de afdeling werkt tijdens de avond- en nachtdienst een charge nurse, de hoofdzuster (M/V). En dat is echt heel handig omdat er zoveel wisselingen van verpleegkundigen zijn. In Nederland hebben we dat niet maar was dat vroeger wel zo, de verhalen zijn niet altijd even positief over de hoofdzusters maar ik herken het hier gelukkig niet.